Z wykształcenia był prawnikiem. Jego ojciec, Arend Roggeveen, był matematykiem posiadającym dużą wiedzę z zakresu astronomii, geografii , retoryki, filozofii, a także teorii nawigacji . Zajmował się badaniem mitycznego Terra Australis, a nawet uzyskał patent na wyprawę badawczą, ale to jego syn, w wieku 62 lat, ostatecznie wyposażył trzy statki i odbył wyprawę. W dniu 12 sierpnia 1690 r. Uzyskał tytuł doktora prawa na Uniwersytecie w Harderwijk . Ożenił się z Mariją Margaeritą Vincentius, ale zmarła ona w październiku 1694 roku. W 1706 roku wstąpił do Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej (VOC), a między 1707 a 1714 jako Raadsheer van Justitie („Council Lord of Justice”) w Batavia, Dutch East Indies (obecnie Dżakarta ). Tam poślubił Annę Adrianę Clement, która wkrótce potem zmarła. W 1714 r. Wrócił sam do Middelburga. Zaangażował się w kontrowersje religijne, wspierając liberalnego kaznodzieję Pontiaana van Hattema, publikując swoją ulotkę De val van ‚s werelds afgod (Upadek idola świata). Pierwsza część pojawiła się w 1718 roku w Middelburgu, a następnie została skonfiskowana przez radę miejską i spalona. Roggeveen uciekł z Middelburga do pobliskiego Flushing. Następnie osiadł w małym miasteczku Arnemuiden i opublikował 2 i 3 części serii, ponownie wzbudzając kontrowersje. 1 sierpnia 1721 r. stanął na czele wyprawy sponsorowanej przez rywali LZO, holenderskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej, mającej na celu poszukiwanie Terra Australis i otwarcie zachodniego szlaku handlowego na „wyspy korzenne. Jego flota składała się z trzech statków: Arend, Thienhoven i Afrikaansche Galey i miała 223 ludzi na załodze. Roggeveen najpierw popłynął na Falklandy (które przemianował na „Belgia Australis”), przepłynął przez Cieśninę Le Maire i kontynuował podróż na południe do ponad 60 stopni na południe, aby wejść na Ocean Spokojny .

Dotarł na ląd w pobliżu Valdivia w Chile. Odwiedził wyspy Juan Fernández , gdzie spędził od 24 lutego do 17 marca. Ekspedycja dotarła później na Wyspę Wielkanocną (Rapa Nui) w Niedzielę Wielkanocną 5 kwietnia 1722 r.(po czym odnotował, że widział 2000-3000 mieszkańców. W niedzielę wielkanocną 5 kwietnia 1722 odkrył wyspę, której nadał nazwę Wyspa Wielkanocna. Roggeveen oceniał, że na wyspie żyje 2-3 tys. mieszkańców. Figury Moai zlekceważył sądząc, że są gliniane. W utarczkach z tubylcami kilku z nich zostało zastrzelonych. Po opuszczeniu wyspy obrał kurs na Batawię (ob. Dżakarta). Roggeveen sporządził mapę lokalizacji sześciu wysp archipelagu Tuamotu , dwóch wysp w archipelagu Society Islands i cztery wyspy na Samoa , tracąc swój okręt flagowy Afrikaansche Galey na atolu Takapoto. W Makatea otworzył ogień na zatłoczonej plaży w odwecie za gwałtowne spotkanie z mieszkańcami, a w  Makateanie zaatakowano przybrzeżną grupę, zabijając dziesięciu członków jego załogi. Pozostałe dwa statki przepłynęły przez Nową Gwineę, aby dotrzeć do Batawii w 1722 r.,

Po drodze odwiedził archipelagi Tuamotu i Wyspy Towarzystwa, gdzie odkrył atol Bora-Bora a 13 czerwca 1722 roku dopłynął na Samoa, gdzie został aresztowany za naruszenie regulaminu Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. Po długim procesie sądowym w Holandii VOC został później zmuszony do zrekompensowania mu strat i opłacenia załogi. Po powrocie Roggeveen opublikował czwartą część książki De val van ‚s werelds afgod .zmarł Jacob Roggeveen.