Był to ostatni z serii żaglowców zbudowanych w Gdańsku, a serię tę tworzyły: „Dar Młodzieży”, „Chersoniec”, „Pallada”, „Nadieżda”, „Drużba” i „Mir”. Podczas wodowanoia zawiodły urządzenia pochylni i część dziobowa kadłuba ugrzęzła  na pochylni, a rufa uległa uszkodzeniom. Ciekawostką było, że dwukrotnie rozbijano butelkę szampana o burtę statku i dwukrotnie nie rozbiła się, co według marynarskich przesądów przynosi pecha jednostce.

STS „Mir” (ros. Мир, dosł. „Pokój”) to trzymasztowy statek szkoleniowy z ożaglowaniem fregaty, stacjonujący w Sankt Petersburgu w Rosji. „Mir” to drugi co do wielkości z sześciu siostrzanych statków zaprojektowanych przez polskiego architekta marynarki wojennej Zygmunta Chorenia, waży 2385 ton. Ma 109,2 m długości, szerokość 13,9 m i zanurzenie 6,3 m. Maszt główny ma 52 m wysokości i wraz z pozostałymi masztami obsługuje łączną powierzchnię żagli wynoszącą 2771 m2.

„Mir” jest o 8 m krótszy od drugiego najdłuższego obecnie żaglowca STS Sedov (117,5 m). Jej armatorem jest Państwowa Akademia Morska im. Admirała Makarowa (AMSMA) w Sankt Petersburgu. Statek ten został pierwotnie zbudowany jako statek szkoleniowy dla kadetów i przeznaczony dla 70 do 144 kadetów. Łączna zdolność przewozowa wynosi 199 osób.” Mir „brał udział w regatach, w tym w corocznych The Tall Ships’ Races organizowanych przez Sail Training International.

„Mir” zwyciężył w Wielkich Regatach Columbus 1992, upamiętniających odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba w 1492 r.,

fot. otwierające narujen/ Creative Commons Attribution 2.0 Generic license.