Utworzyła je w Chile grupa siedmiu osób, związanych wspólnym zamiłowaniem do żeglarstwa i innych sportów wodnych: Miguel de la Barra, dr Anselmo Hammer, dr Alfonso Leng, Raul Macerata, Raul Molinaire, dr Miguel Romero i Ruperto Vergara. Dostrzegli oni potrzebę utworzenia stowarzyszenia, którego członkowie, jednakowo szanując tradycje dawnych żeglarzy i bractw korsarskich, zobowiązywali by się do solidarności wobec morskiego żywiołu, do wzajemnej, bezinteresownej pomocy bez względu na niesprzyjające okoliczności, których przyczyną bywa nie tylko natura, lecz również ekonomia, polityka i religia. O odwoływaniu się do solidarności braci-flibustierów, kaprów, korsarzy i piratów świadczy też czarna flaga Bractwa (proporcja boków 3×2) z białymi lub srebrnymi znakami: obok drzewca – kotwica nad dwoma skrzyżowanymi wiosłami i dwie pięcioramienne gwiazdy (po obu stronach ucha kotwicy), przy wolnym liku flagi (w górnej części) – białe lub srebrne kaperskie ramię z mieczem, wzniesione do cięcia. Na indywidualnej fladze Brata (członka Bractwa) pod skrzyżowanymi wiosłami jest umieszczana cyfra (numer na liście członków), a pod kaperskim ramieniem – nadawane przez Bractwo gwiazdy, białe (srebrne) albo czerwone (maks. 3, ułożone pionowo). Jeśli którykolwiek z członków stowarzyszenia, w jakimkolwiek porcie świata, zobaczy taką „piracką” flagę pod salingiem, jest zobowiązany odwiedzić swojego Brata, spytać, czy potrzebuje pomocy i udzielić jej, w razie potrzeby. Podobne symbole (kotwice, wiosła, gwiazdy) są umieszczane na pieczęciach i czarnych hiszpańskich kapeluszach, używanych w czasie uroczystości (np. przyznawania Nagród „Chwała Mórz” – Kaperskich Toporów Bojowych.

fot. Marek Słodownik (prawa zastrzeżone)