Autor ukochał śródlądowe dwumasztowce i nie tylko z zapałem żegluje, ale też swoje wrażenia i emocje przelewa na karty zbioru wierzy inspirowanych łódką, żeglowaniem i regatami. Poza zgrabnymi wierszami pióra Pawła Milczarka w książce mamy również dwie sztuki w jednym akcie, dzięki czemu Dezeta doczekała się plonu dramatycznego. Czy doczekamy się kiedyś sztuki dramatycznej z Dezetami w tle? Czas pokaże.

Pan Paweł z jachtami klasy DZ zetknął się już dawno, ale od kilku lat startuje w regatach 24-godzinnych tej klasy, rozgrywanych corocznie w sierpniu na Mazurach. Plonem startów są kolejne wiersze, wprost nawiązujące do regat obchodzących w tym sezonie jubileusz 20-lecia:

„Jak wiele znasz regat rozgrywanych nocą?

Jak wiele znasz gonitw, które widzą brzask?

Wyścigów toczonych, gdy żagle łopocą,

Ale też na wiosłach, kiedy wiatru brak?”

 W innym wierszu poeta pisze:

„Znowu ratujemy poczciwe Dezety,

Trudno w to uwierzyć, że już minął rok.

Słoneczko zachodzi, dobrze lub niestety,

Żagle z wolna nikną, łodzie wchodzą w mrok.” Skromny zbiorek wydała niewielka oficyna Hajstra z podwarszawskiego Milanówka, warto kupić trę książeczkę, bo stanowi doskonałą odskocznię od relacji z regat, dzieł o charakterze technicznym czy napuszonych relacji pamiętnikarskich. Książeczka