Chyba każdy mazurski żeglarz zna śluzę Guzianka.
Kilka lat temu doczekaliśmy wreszcie budowy drugiej śluzy, która zdecydowanie poprawiła płynność ruchu na wodzie skracając oczekiwanie na śluzowanie. W mijającym sezonie stara śluza przechodzi zasłużony i długo odkładany remont kapitalny. Zakres prac był bardzo duży, w listopadzie śluza zostanie oddana do użytku. Korzystając niejako z okazji przypominamy dziś jej historię – materiał opublikowano w Wikipedii.
Śluza Guzianka I – śluza komorowa w Guziance, części Rucianego-Nidy, pomiędzy jeziorami Guzianka Mała i Bełdany. Jej komora została wybudowana w roku 1879. Początkowo była wykonana z drewna, dopiero w 1899 drewno zastąpiono ścianami z cegieł i kamienia. Rocznie śluzuje się przez nią około 20 tysięcy łodzi.
Podstawowe dane
wybudowana i uruchomiona: 1879
różnica poziomów: ok. 2 m
długość: 44 m
szerokość wrót: 7,5 m
Łączy główną grupę jezior mazurskich (przez jezioro Bełdany) z miastem Ruciane-Nida, z Jeziorem Nidzkim oraz z mniejszymi jeziorami Guzianka Mała i Guzianka Wielka (poziom wody wyższy o około 2 m od większości zbiorników żeglownych w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich). Jest to ważny węzeł komunikacyjny na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich.
Śluza Guzianka II
Osobny artykuł: Śluza Guzianka II.
W sezonie żeglarskim ruch przez śluzę jest na tyle duży (w 2019 r. prześluzowano 15 tysięcy jednostek, najwięcej ze wszystkich śluz w Polsce), że w 2018 r. podpisano umowę na wybudowanie drugiej komory śluzy i rozpoczęto jej budowę w miejscu dotychczasowego jazu. 29 maja 2020 r. budowa została ukończona. Komora śluzy Guzianka II jest nieco dłuższa od starej komory. Założeniem budowy było, że stara śluza zostanie przeznaczona do śluzowania statków pasażerskich (które są wielkością dostosowane do komory tej śluzy), a nowa będzie śluzowała jachty, które wcześniej musiały ustępować pierwszeństwa statkom pasażerskim.
foto: Marek Słodownik (prawa zastrzeżone)