To twórca floty P-Linerów. Był niemieckim kupcem i armatorem, synem kupca Johanna Hartwiga Laeisza. Po krótkiej nauce Laeisz odbył praktykę introligatorską w swoim rodzinnym mieście, astępnie udał się w podróż jako czeladnik i w tym czasie w Berlinie nauczył się robić jedwabne kapelusze. W 1824 roku Laeisz wrócił do Hamburga i założył małą firmę handlową; później to właśnie z niej wypączkowała firma żeglugowa F. Laeisz. W następnym roku ożenił się z Johanną Ulrike Cathariną Creutzburg, córką starszego członka miejscowego cechu modniarzy, Nikolausa Carla Creutzburga. W tym samym roku Laeisz mógł uzyskać obywatelstwo hamburskie, dzięki temu Laeisz był uprawniony do produkcji i sprzedaży jedwabnych kapeluszy jako mistrz hamburskiego cechu modniarek. Eksport tych kapeluszy – zwłaszcza do Ameryki Południowej – wzrósł do tego stopnia, że ​​Laeisz był w stanie w ciągu następnych dwudziestu lat założyć tam własny oddział w każdym większym mieście. Z biegiem czasu przez te gałęzie importowano do Hamburga coraz więcej towarów kolonialnych, takich jak bawełna , kakao , kawa , kauczuk , tytoń i cukier , a Laeisz mógł zamknąć swój hamburski sklep już w 1832 roku. W 1840 roku Laeisz zbudował na własny rachunek swój pierwszy statek – żaglowiec o wyporności 400 ton – i już w 1847 roku odegrał kluczową rolę w założeniu hambursko-amerykańskiego Packetfahrt-Actien-Gesellschaft. Wraz z dwoma kolegami pracował tam przez ponad dziesięć lat w zarządzie. Ale dopiero gdy jego syn Carl Laeisz dołączył do firmy jako partner, firma żeglugowa zrobiła skok, by stać się jedną z najważniejszych firm w gospodarce Hamburga. Od 1859 do końca życia Laeisz był posłem do parlamentu hamburskiego, a od 1871 był kilkakrotnie wybierany na prezydenta seniora. Jednak jego zaangażowanie społeczne było dla niego zawsze ważniejsze niż jakikolwiek urząd polityczny. Z jego inicjatywy wybudowano kuchnie ludowe i urządzono łaźnie ludowe. W 1861 r. założył fundusz marynarski iw tym samym roku sfinansował hamburskie stowarzyszenie ratownicze. To ostatnie zostało włączone do Niemieckiego Towarzystwa Ratowania Rozbitków DGzRS w 1865 roku. Ferdynand Laeisz zmarł w Hamburgu 7 lutego 1887 roku w wieku 86 lat. Został pochowany w rozległym zespole grobowym rodzin Meerwein , Canel , Hanssen , Laeisz na hamburskim cmentarzu Ohlsdorf .

Do dzisiaj przetrwały zaledwie cztery żaglowce tej floty, z czego tylko jeden wciąż żegluje.

Pommern to statek-muzeum w Mariehamn w Finlandii.
Pekin to statek-muzeum w Hamburgu w Niemczech.
Passat to statek-muzeum w nadmorskim kurorcie Travemünde w Lubece w Niemczech.
Jedynym nadal aktywnym statkiem jest Padua : dziś jest statkiem szkolnym i pływa jako Kruzenshtern pod rosyjską banderą.

foto wikipedia.org.