Prace nad filmem trwały dwa miesiące, a 19 października odbyła się premiera filmu, który Marek Piwowski wyreżyserował na podstawie scenariusza, napisanego wspólnie z Januszem Głowackim. Parostatek „Feliks Dzierżyński”, był ruchomym planem zdjęciowym. Ekipa filmowa otrzymała do dyspozycji kamerę Arriflex 35 mm, zamocowaną na statywie i umieszczoną w dźwiękochłonnej obudowie. Ze względu na niewielki budżet zdjęcia kręcono na taśmie czarno-białej. Zdjęcia na statku musiały odbywać się przy wyłączonych maszynach statku ze względu na wywoływany przez nie hałas. Według Barszczyńskiego, najwięcej problemów podczas nagrywania stwarzały zbliżenia. Ekipa otrzymała jedyny wówczas dostępny obiektyw zmiennoogniskowy, jednakże zdjęcia z niego wychodziły nieostre, ponieważ był zbyt rozregulowany. Barszczyński wspominał rozwiązanie problemu zbliżeń następująco: Wymyśliliśmy swój patent, który nazwaliśmy „tureckim zoomem”. Chodziło o to, żeby aktorzy sami podchodzili do kamery w czasie zbliżeń. O ile profesjonaliści radzili sobie z tym doskonale, to naturszczycy często zapominali, kiedy trzeba zbliżyć się do obiektywu. Feridun Erol przywiązywał im do nóg sznurki. Kiedy ze swojej puszki z kamerą dawałem mu znak, przyciągał nimi aktorów do kamery. To był właśnie nasz „turecki zoom”.

na podstawie wikipedia.org opracował MAS.

foto wikipedia.org