Pisaliśmy o niej tutaj: http://wodnapolska.pl/archeologia-zeglarska-zot/

Naszym celem jest wytropienie daty powstania ŻOT-u, krąży bowiem na ten temat kilka wersji. We wskazanym tekście pisaliśmy min: Kiedy zatem powstała Żeglarska Odznaka Turystyczna? Tropy prowadzą do samego PTTK-u. W książce „Poradnik turysty żeglarza” napisanej przez Z. Jędrzejkiewicza i J Wierzbickiego (pełnych imion nie podano) i wydanej w 1956 roku znajdujemy rozdział poświęcony Żeglarskiej Odznace Turystycznej. Na jego końcu widnieje adnotacja, że Regulamin ŻOT wchodzi w życie z dniem 1 maja 1953 roku. Współautor książki, Zygmunt Jędrzejkiewicz, w latach 1951-59, będąc przewodniczącym Komisji Turystyki Żeglarskiej Zarządu Głównego PTTK organizował krajową turystykę żeglarską. Byłby najpewniejszym źródłem informacji. Byłby, ale zmarł w 2008 roku.

Według ostatnich ustaleń, przesuwamy potwierdzoną datę powstania ŻOT o kolejny rok. Oto bowiem wspomniany już Zygmunt Jędrzejkiewicz pisał w 1952 roku na łamach czasopisma „Turystyka – czasopismo poświęcone sprawom turystyki wodnej”: „Całokształtem zagadnień związanych z turystyką wodną zajmuje się wybrana na Naradzie Aktywu Turystyki Wodnej w dn. 9 marca 1952 r. Komisja Turystyki Wodnej Zarządu Głównego Polskiego Tow. Turystyczno-Krajoznawczego (pisownia oryginalna). W ten sposób zostały stworzone warunki dla rozwoju turystyki wodnej , a więc i żeglarskiej. Czy więc każdy członek Związku Zawodowego mając prawo skorzystać z przystani i łodzi będzie mógł odbywać dalsze lub bliższe żeglarskie wyprawy turystyczne? Nie. Turystyka żeglarska jest wyższą formą turystyki, wymagającą odpowiednich kwalifikacji i przygotowania. O ile prawo do jazdy kajakiem nabywa się po wykazaniu niezbędnych umiejętności pływackich (czepek pływacki), to prawo brania udziału w żeglarskim rejsie turystycznym, a tym bardziej prawo samodzielnego prowadzenia łodzi żaglowej uzyskuje się dopiero zdobywając odpowiednie stopnie żeglarskie. Tak więc wpisany do sportowej książeczki żeglarskiej stopień żeglarza uprawnia do pełnienia w czasie rejsu turystycznego czynności wykwalifikowanej załogi, stopień zaś sternika śródlądowego i kapitana żeglugi śródlądowej – do samodzielnego prowadzenia jachtu.”

Jak z tego wynika, turystyka żeglarska jest ściśle związana ze szkoleniem i od niego uzależniona. Regulamin sportowych stopni żeglarskich Głównego Komitetu Kultury Fizycznej przewiduje dla uzyskania stopnia konieczność odbycia żeglarskiego stażu turystycznego, a nawet konieczność zdobycia brązowej Żeglarskiej Odznaki Turystycznej (ŻOT) przy ubieganiu się o stopień kapitana żeglugi śródlądowej.”

W tym samym 1952 roku Jędrzejkiewicz pisał na łamach „Turystyki”: Wszystkie żeglarskie wyprawy turystyczne w nadchodzącym sezonie, nie wyłączając Ogólnopolskiego Spływu w miesiącu lipcu, winny być połączone ze zdobyciem Żeglarskiej Odznaki Turystycznej.”

Oznacza to, że już w czerwcu 1952 roku (wówczas ukazał się numer wspomnianego czasopisma) funkcjonował regulamin ŻOT i sama odznaka. Zatem kiedy po raz pierwszy zatwierdzono jej regulamin? Szukamy dalej…

reprodukcje Marek Słodownik