W 1908 ukończył Korpus Kadetów w Połtawie, po czym zdał egzamin do Morskiego Korpusu w Petersburgu. W 1911 roku rozpoczął służbę w rosyjskiej marynarce wojennej. We wrześniu 1915 przeniesiony do Oficerskiej Szkoły Podwodnego Pływania, po jej ukończeniu i służbie na różnych jednostkach, został w październiku 1916 zastępcą dowódcy okrętu podwodnego AG-15. Zdemobilizowany w kwietniu 1918, pracował na radzieckich statkach handlowych. 20 września 1920 otrzymał radziecki dyplom kapitana żeglugi wielkiej. W 1921 repatriował do Polski. Od 1 lutego 1922 podjął pracę jako wykładowca w Szkole Morskiej w Tczewie. W kilka miesięcy później został przeniesiony na szkolny żaglowiec Lwówjako III oficer, w lipcu 1922 otrzymał stanowisko starszego oficera. W grudniu 1924 nostryfikował dyplom Kapitana Żeglugi Wielkiej. Pod koniec 1926 objął dowództwo Lwowa. Po zastąpieniu statku szkolnego Lwów na Pomorze (późniejszy Dar Pomorza) został mianowany jego komendantem. W tym okresie zorganizował i poprowadził trwający blisko rok rejs dookoła świata (1934/35) – był to pierwszy rejs polskiej jednostki handlowej na takiej trasie.

1 maja 1939 mianowano go inspektorem i zastępcą dyrektora Państwowej Szkoły Morskiej. Pod koniec września 1939 został wraz z innymi wykładowcami PSM zatrzymany przez gestapo i skierowany wraz z nimi do Nidowa koło Gdańska do przymusowych prac polowych, a następnie do budowy obozu w Stutthoff. Dzięki zabiegom żony 18 grudnia 1939 został zwolniony, po czym wyjechał do Warszawy. Czas okupacji spędził na terenie Generalnego Gubernatorstwa pracując jako robotnik budowlany i tartaczny.

Po wkroczeniu Armii Czerwonej, 1 września 1944 podjął pracę w Lidze Morskiej w Lublinie, a potem w wydziale szkoleniowym Departamentu Morskiego Ministerstwa Przemysłu i Handlu w Bydgoszczy. Skierowany do Gdyni jako pełnomocnik dla zabezpieczenia PSM, został w maju 1945 jej dyrektorem i rozpoczął jej reaktywację. Wraz z decyzją przeniesienia Wydziału Nawigacyjnego PSM, w 1947 wyjechał do Szczecina, organizując tam PSM od podstaw i został jej dyrektorem, aż do czasu likwidacji PSM w Szczecinie (1953). Przez krótki czas dowodził żaglowcem szkolnym Zew Morza. Od listopada 1953 pracował w szczecińskim oddziale Polskiego Rejestru Statków jako inspektor. Przez władze PRL nie był lubiany, a jego rolę marginalizowano. Pochowany został w kwaterze zasłużonych Cmentarza Centralnego w Szczecinie.

foto: Marek Słodownik (prawa zastrzeżone).