Uprawiał żeglarstwo od 1948 roku, 3 czerwca 1969 roku zdobył patent jachtowego kapitana żeglugi wielkiej (patent nr 300). Był organizatorem i twórcą żeglarstwa morskiego w Bydgoszczy. W roku 1964 zorganizował Sekcję Żeglarstwa Morskiego przy klubie KKS Brda, obecnie działającą przy Klubie Bydgostia. Od 1970 r. przez wiele lat był wiceprezesem Bydgoskiego OZŻ. Z jego inicjatywy i dzięki jego energii został wybudowany pierwszy bydgoski jacht oceaniczny- „Euros”, który stał się jednym z najsławniejszych polskich jachtów. Również jemu zawdzięcza się powstanie kolejnych jachtów: „Zentka” i „Solanusa”. Ten ostatni, wzorem „Eurosa”, wpisał się rejsem dookoła obu Ameryk na karty historii polskiego żeglarstwa.

Aleksander Kaszowski w roku 1968 był I oficerem na „Eurosie”, który pod dowództwem kapitana Wojciecha Orszuloka po raz pierwszy w historii żeglarstwa światowego opłynął Islandię. W roku 1970 poprowadził „Eurosa” przez cieśninę Pentland Firth. pod żaglami, bez silnika, w czasie prądu syzygijnego – było to również pierwsze przejście w historii światowego żeglarstwa. W roku 1971 w samotnym rejsie na tym samym jachcie, bez samosteru i silnika, dwukrotnie przeszedł Cieśniny Duńskie. Ten wyczyn nigdy nie został powtórzony. W roku 1973 poprowadził „Eurosa” wokół Przylądka Horn. W roku 1977 poprowadził „Eurosa” na Spitsbergen. Na tym arktycznym archipelagu „Euros” był trzecim polskim jachtem. Za te osiągnięcia wyróżniono go dwukrotnie medalem Za wybitne osiągnięcia sportowe, trzykrotnie nagrodami „Rejs Roku” i jednym wyróżnieniem tej nagrody. Wyprowadził na morze całe pokolenia żeglarzy, wychował i wyszkolił wielu pomorskich kapitanów. Był jednym z założycieli, a w ciągu dwóch kadencji (1985-1993) Grotmasztem Bractwa Kaphornowców. Za jego czasów ustanowiona została honorowa Nagroda Grotmaszta „za dobrą pracę żeglarską w wyjątkowo ciężkich warunkach”, wręczana jednoczesnym z nagrodami Rejs Roku. Wspólnie ze Zbigniewem Urbanyiem napisał książki: „Eurosem” na Horn, Sztormy, lody i powroty oraz Polskie jachty na oceanach. Sam zaś jest autorem Kaphornowej Siódemki, Kanaki z trzeciej wachty i Nawigacji dla żeglarzy. Książki te ukazały się w nakładzie ponad 250 000 egzemplarzy. Autor dwukrotnie został laureatem nagrody miesięcznika „Żagle” imienia Leonida Teligi za najlepszy utwór propagujący żeglarstwo.

Od roku 1964 związany z Bydgoszczą. Długoletni Dyrektor Naczelny, Zarządca i Prezes Zarządu Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego, które z powodzeniem przeprowadził przez wszystkie transformacje. Na emeryturze od października 1998 roku. Posiadał liczne odznaczenia i wyróżnienia, w tym: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1996), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi. Zasłużony Kolejarz RP. Dwukrotnie wyróżniony „Medalem Prezydenta Miasta”. Zasłużony Działacz Żeglarstwa Polskiego (1970). Jest również: honorowym członkiem International Association of Cape Horner, Bydgoskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego, RTW Bydgostia Kabel i Honorowym Komandorem Sekcji Żeglarskiej RTW Bydgostia. W 2002 roku, na zebraniu założycielskim „Kujawsko – Pomorskiego Kolegium Kapitanów Jachtowych”, w uznaniu zasług i osiągnięć, kapitanowi Kaszowskiemu powierzono godność Kapitana Seniora. W roku 2006 Wojewoda Kujawsko – Pomorski wręczył mu Honorową Nagrodę „Za wybitne osiągnięcia żeglarskie na morzu”. Decyzją Zarządu PZŻ z dnia 10 grudnia 2007 r. otrzymał medal „Za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Polskiego”. (Czł. Hon. PZŻ – 27 kwietnia 2013 r.)

fot. Archiwum PZŻ