To trofeum najważniejsze i historyczne, przyznawane w tych regatach od 1946 roku. Po raz pierwszy został zaprezentowany w tamtym roku przez spadkobierców nieżyjącego już George’a Adamsa, założyciela Tattersall Lotteries w Hobart. Nazwisko zwycięzcy z 1945 roku zostało dodane później. Wielu kibiców koncentruje się na zwycięzcy regat w czasie rzeczywistym, tzw. line honors,  prawdopodobnie jednak niewiele osób wie, że trofeum dla najlepiej żeglującej załogi, czyli dla najszybszego jachtu po przeliczeniu, o które walczy flota Rolex Sydney Hobart, to Puchar George’a Adamsa Tattersalla.

W 1945 roku William Adams (prabratanek założyciela Tattersall Lotteries, George’a Adamsa) wyśledził coś, co uważał za odpowiednie trofeum dla raczkującej imprezy. Zaprojektowany przez złotników w Prouds of Sydney puchar został pierwotnie wybity na potrzeby regat jachtów trans-Tasman, które jednak nigdy się nie odbyły. Prouds opisał trofeum Williamowi Adamsowi w następujący sposób: „ręcznie kuty 288-uncjowy srebrny kubek i cokół – 25 cali wysokości pod szklaną kopułą. Dekoracje syren, winorośli i koników morskich u podstawy. Wieczko zwieńczone syreną na grzbiecie fali wzywającej zwycięzcę. W całości pochodzenia australijskiego.”

George Adams zmarł w 1904 roku, pozostawiając bogatą spuściznę po swoich loteriach Tattersalls. Urodzony w 1839 r. w Hertfordshire, syn robotnika rolnego, w 1855 r. przybył do Australii, gdzie próbował swoich sił w wydobywaniu złota, pracując w stajniach dla owiec, prowadząc masarnię, a następnie będąc właścicielem kilku pubów. Przysadzisty, barczysty mężczyzna o ognistych bokobrodach i dobrej głowie do interesów był w swoim środowisku postacią popularną. Jego hotel w Sydney był ulubionym miejscem spotkań członków Tattersalls Club, z którego mogli zapisywać się na loterie na spotkaniach wyścigowych w całym kraju. Nowe ograniczenia dotyczące hazardu sprawiły, że przeniósł się do Queensland, a następnie na Tasmanię, gdzie jego imperium Tattersalls kwitło w bardziej liberalnych środowiskach prawnych. Publiczny wizerunek Adamsa przedstawiał sportową tożsamość i mecenasa wyścigów konnych.

Rozpocząwszy życie w Australii jako imigrant bez grosza przy duszy, George Adams wcześnie doświadczył lekcji fair play i równych szans. To, że trofeum noszące jego imię miało uhonorować marynarzy biorących udział w regatach Rolex Sydney Hobart Yacht Race, wydawało się odpowiednie.  Puchar George’a Adamsa Tattersalla został po raz pierwszy wręczony zwycięzcy z handicapem drugiej edycji regat Sydney Hobart w 1946 roku, ale „Rani”, imię pierwszego zwycięzcy wyścigu, zostało później wygrawerowane na cokole. W ciągu ostatnich 75 wyścigów Puchar Tattersalla był przyznawany zwycięzcy w klasyfikacji generalnej na podstawie skorygowanego czasu wyścigu na 628 mil morskich. Obecnie system HCP IRC jest używany do określenia ogólnego zwycięzcy. Cruising Yacht Club of Australia przechowuje wspaniałe trofeum w swoich gablotach z trofeami, a właściciel zwycięskiego jachtu otrzymuje odpowiednią pamiątkę po zwycięstwie.

Od 1945 roku Puchar Tattersalla zdobywały jedne z najlepszych jachtów i wybitnych żeglarzy na świecie, jednak w tym okresie tylko siedem jachtów zdobyło Puchar Tattersalla więcej niż raz.  „Freya” wygrała trzy kolejne wyścigi w latach 60., „Love and War” wygrał go trzykrotnie w latach 1974-2006, podczas gdy „Westward” , „Siandra”, „Solo”,  „Ausmaid”  i „Ichi Ban” wygrali go po dwa razy.

Bracia Halvorsen, Trygve i Magnus, zaprojektowali, zbudowali i żeglowali na trzech zwycięskich jachtach, „Solveig”, „Anitra V” i „Freya”, podczas gdy nieżyjący już Jock Muir był kapitanem zaprojektowanego przez siebie jachtu tasmańskiego „Westward”. Nieżyjący już Vic Meyer popłynął zaprojektowanym przez Alana Payne’a „Solo” , zdobywając dwa zwycięstwa w klasyfikacji generalnej i dwa zwycięstwa line honors w 1956 i 1962 roku. Graham Newland wygrał dwukrotnie z „Siandrą” w wyścigach w 1958 i 1960 roku. Peter Kurts zrobił to dwukrotnie na swoim jachcie Admiral’s Cup „Love & War” w 1974 i 1978 r., a w 2006 r. Lindsay May poprowadził należący do rodziny Kurts jacht „S&S 47”  i odniósł trzecie zwycięstwo. Lou Abrahams został pierwszym wiktoriańskim żeglarzem, który wygrał Puchar Tattersalla, kiedy poprowadził „Challenge II” do zwycięstwa w 1983 roku, wygrywając ponownie w 1989 roku na swojej nowej łodzi „Ultimate Challenge”. „Ausmaid” wygrał wyścig Sydney Hobart w 1996 roku, kiedy był własnością żeglarza z Melbourne, Georgio Gjergji, i ponownie w 2000 roku, żeglując jako „SAP Ausmaid”, a kapitanem był żeglarz z Adelaide, Kevan Pearce. „Wild Oats XI”  Boba Oatley’s wygrał wyścig z handicapem w 2005 i 2012 roku. Ostatnio Botin 52 „Ichi Ban” Matta Allena wygrał wyścig z handicapem w 2017 i 2019 roku.

Oprócz tych żeglarzy i zwycięzcy inauguracyjnego wyścigu, kapitana Johna Illingwortha RN z Rani , wśród wybitnych międzynarodowych żeglarzy, którzy wygrali Puchar Tattersalla, znaleźli się brytyjski premier Edward Heath ( „Morning Cloud”), amerykański potentat medialny i kapitan America’s Cup Ted Turner („American Eagle”), Amerykanin Jim Kilroy („Kialoa” ), który również był rekordzistą wyścigu przez 19 lat, nowozelandzki zwycięzca wyścigu Whitbread, nieżyjący już Sir Peter Blake ( Nowa Zelandia ), nestor australijskich wyścigów oceanicznych, Syd Fischer („Ragamuffin”), kapitana Pucharu Ameryki i projektanta jachtów Iaina Murraya („Bumblebee 5” i „Raptor”).

Nazwy ich jachtów są zapisane dla potomności na podstawie wspaniałego Pucharu Tattersalla, symbolu dominacji w australijskich wyścigach jachtów oceanicznych jako zwycięzców jednego z najtrudniejszych wyścigów na świecie.

źródło: https://www.rolexsydneyhobart.com/about-the-race/trophies/tattersall-cup/

foto Marek Słodownik