Po 9 miesiącach budowy w australijskiej stoczni Mcconaghy Boats zwodowano jacht „Wild Oats XI” projektu spólki Reichel/ Pugh. Początkowo jacht miał 98 stóp długości, ale w 2009 roku przedłużono go o 2 stopy dodając środkowy element. W latach 2005-2018 jacht wygrał regaty Rolex Sydney-Hobart aż 9 razy, w roku 2017 przypłynął pierwszy na metę, ale dostał karę i spadł na 2 pozycję. „Wild Oats”XI to najnowocześniejszy maxi jacht zaprojektowany przez biuro Reichel/Pugh i zbudowany przez McConaghy Boats, pięć miesięcy po jej prawie siostrzanej Alfie Romeo II, od której wiele technicznych rozwiązań zapożyczyła. Został zwodowany 2 grudnia  2005 roku po 9-miesięcznej budowie i w tym samym miesiącu wygrał swój pierwszy start w regatach Sydney-Hobart. Jacht ma charakterystyczne linie teoretyczne; jest wąski, ma szerokość 5,1 m (17 stóp) i pierwotnie posiadał długie miecze kompensujące dryf przy dużej powierzchni żagli. W kolejnych latach przechodził wiele modyfikacji, aby zachować konkurencyjność: w 2009 roku został wydłużony, poprzez wstawienie modułu na śródokręciu,  z 98 do 100 stóp, aby sprostać nowemu limitowi w Sydney-Hobart . W 2011 roku usunięto  elementy na dziobie, dodano natomiast podwójne miecze na śródokręciu. W 2012 roku otrzymał miecz dziobowy oraz skrzydełka płetwy balastowej. W 2013 roku został wyposażony w fiole zgodnie z założeniem Dynamic Stability System (DSS). W 2015 roku jego rufa została skrócona o 2 m, a 12-metrowe przednie sekcje zostały zastąpione dłuższym o 14 m, smuklejszym dziobem, dzięki czemu części środkowe pozostały niezmienione i w efekcie przesunięto mocowanie masztu do rufy o 2 m. Wszystkie systemy mechaniczne na pokładzie „Wild Oats”XI są zasilane przez stale działający generator Diesla, z wyłączeniem ręcznych systemów rezerwowych, co sprawia, że ​​łódź jest całkowicie zależna od urządzeń pomocniczych. Ogranicza to jej autonomię, ponieważ nie można nią pływać po wyczerpaniu paliwa, ale umożliwia to znaczne zmniejszenie masy załogi obsługującej windy.

W swoim pierwszym sezonie „Wild Oats”XI zdobył „potrójną koronę” w regatach Sydney to Hobart Yacht Race 2005, wygrywając bezwzględnie oraz w czasie przeliczonym, a także ustanawiając nowy rekord wyścigu ustanowiony w 1999 roku przez Volvo Ocean 60 Nokia. Jacht w swoim debiucie wywarł natychmiastowy wpływ na wyścig mobilizując konkurentów do modyfikacji jachtów bądź budowy nowych, mogących sprostać wyzwaniu. W następnym roku, 2006, „Wild Oats”XI ponownie dominował przypływając na metę jako pierwszy w czasie 2 dni, 8 godzin, 52 minut i 33 sekund. W wyścigu w 2007 roku „Wild Oats”XI wyrównał 59-letni rekord Morny zajmując czołowe miejsca w wyścigu trzy razy z rzędu. W regatach Sydney to Hobart Yacht Race 2008 „Wild Oats”XI pobił rekord, zdobywając bezprecedensowe czwarte z rzędu wyróżnienie w czasie bezwzględnym. „Wild Oats”XI ponownie zdobył „potrójną koronę” Sydney Hobart w 2012 roku.

„Wild Oats”XI po raz piąty w regatach w 2010 roku zdobył wyróżnienia liniowe , choć załoga jachtu spotkała się z protestem przeciwko wygranej, co mogło zakończyć się dyskwalifikacją. Zgodnie z instrukcją żeglugi 44.1(A), jachty są zobowiązane do zgłaszania swojej pozycji drogą radiową, gdy mijają Zielony Przylądek, wejście do Cieśniny Bassa. Przepis powstał po katastrofalnym wyścigu w 1998 roku, w którym zatonęło pięć łodzi i zginęło sześciu marynarzy. Gdy jacht mijał przylądek, załoga zdała sobie sprawę, że przepalony bezpiecznik spowodował, że ich radio o wysokiej częstotliwości przestało działać. Zgłosili swoją pozycję organizatorom wyścigu przez telefon satelitarny, ale przedstawiciele regat przesłali skargę do międzynarodowego jury, twierdząc, że załoga naruszyła to, co przewodniczący komisji regatowej Tim Cox nazwał „jedną z podstawowych zasad bezpieczeństwa wyścigu jachtów z Sydney do Hobart” . Skarga została odrzucona przez jury, a „Wild Oats”XI otrzymał swoje piąte odznaczenie linii Sydney do Hobart.

W wyścigu 2011 „Wild Oats”zajął drugie miejsce za Investec Loyal w czasie 2 dni, 6 godzin, 17 minut i 26 sekund. Skończyli 2 minuty i 48 sekund straty. W roku 2012 super maxi po raz kolejny przypłynął na metrę jako pierwszy. Czas wyścigu to 1 dzień, 18 godzin, 23 minut i 12 sekund, lepszy od własnego rekordu o 16 minut i 58 sekund. Po raz drugi zdobył również „potrójną koronę”, dopływając na metę jako pierwszy, wygrywając w skorygowanym czasie i bijąc rekord wyścigu. Jest jedyną łodzią, która osiągnęła ten wyczyn od inauguracyjnego wyścigu w 1945 roku.

W edycji wyścigu 2015 „Wild Oats”został uszkodzony i musiał zawrócić do Sydney, podobny los spotkał go rok później. W 2017 roku jacht ukończył wyścig w najkrótszym czasie; jednakże międzynarodowe jury orzekło, że wymusił na starcie pierwszeństwo w stosunku do jachtu  „Comanche”, łamiąc zasady 10 i 13. Zamiast dyskwalifikacji zastosowano godzinę kary, przyznając zwycięstwo konkurentom.  

Wyścig z Sydney do Hobart w 2018 roku został opisany jako „odkupienie” przez skippera Marka Richardsa, po tym, jak ponownie dotarł do Hobart jako pierwsza jednostka. Wyścig 2018 był prawdopodobnie jednym z najbardziej emocjonujących w klasie Supermaxi. Kierując się najdalej na wschód, „Wild Oats” miał krótkotrwałą przewagę, wyprzedzając ówczesnego lidera wyścigu Comanche wczesnym rankiem dnia 2. Wkrótce miało się to odwrócić, gdy później został wyprzedzony przez „Comanche” i „Black Jack”. Jednak sytuacja zmieniła się na korzyść „Wild Oats” rano trzeciego dnia, kiedy wyprzedziła „Comanche” i „Black Jacka” okrążając Port Arthur i prowadząc przez resztę wyścigu, by zdobyć kilkumilową przewagę.

Pomimo tego odkupienia, właściciel Black Jacka, Peter Harburg, zasugerował, że „Wild Oats” naruszył zasady wyścigu, kiedy ich system automatycznej identyfikacji (AIS) został rzekomo wyłączony, aby uniemożliwić innym łodziom zidentyfikowanie jej lokalizacji. Podczas gdy „Black Jack” i „Comanche”, zwycięzca poprzedniego wyścigu, nie złożyli formalnego protestu, Komitet Regatowy regat Sydney to Hobart Yacht Race zaprotestował przeciwko „Wild Oats” za naruszenie przepisów regatowych. Stało się tak pomimo krytyki ze strony kapitana i właściciela „Comanche”, Jima Cooneya, który powiedział, że „nie sądzi, aby ktokolwiek mógł na nim polegać jako narzędziu taktycznym” i że „nie miało to dla nas żadnego znaczenia”. Oznaczało to, że „Wild Oats” był w stanie zachować swoje rekordowe zwycięstwa w 9 regatach, co jest wynikiem rekordowym i trudnym do poprawienia.

foto: wikimedia commons, domena publiczna, Sudio Borlenghi/Rolex