Była to już kolejna inwestycja zmieniająca oblicze szlaku wodnego o rosnącym znaczeniu dla turystów z Polski i krajów ościennych. Noteć stała się istotną drogą wodną na przełomie XIX i XX wieku, kiedy to prowadzono przebudowę drogi  wodnej łączącej Wisłę z Odrą. Po rzece pływały barki o nośności nawet ponad 500 ton. Najwięcej przewozów towarowych odnotowano w pierwszym dziesięcioleciu XX wieku. Po 1920 r. drogę wodną przedzieliła granica Polski z Niemcami, co musiało wpłynąć na zmniejszenie przewozów. Po 1945 r. szlak żeglugowy w całości znalazł się w granicach Polski. Jego znaczenie zmniejszyło się po 1980 roku, kiedy wstrzymano ruch towarowy.

Od początku ostatniej dekady rzeka znów odżywa, tym razem za sprawą ruchu turystycznego. Istotnym punktem na mapie szlaku pozostaje Czarnków. W opuszczonym porcie rzecznym wybudowano, kosztem 3,4 mln złotych budynek kapitanatu i magazyny, a basen portowy oczyszczono i pogłębiono. Marina stała się znakiem rozpoznawczym miasta bardzo przychylnie nastawionego do turystyki wodnej. Posiada nowoczesną infrastrukturę, obiekty są strzeżone i monitorowane. Oferuje bezpłatne pole namiotowe, prysznice i sanitariaty. Dla jachtów stworzono udogodnienie w postaci odbioru nieczystości, a slip umożliwia sprawne i bezpieczne wodowanie jednostek. Kto nie ma własnego sprzętu pływającego może wypożyczyć w marinie kajaki i łodzie wiosłowe, dla gości stworzono także wypożyczalnię rowerów. W 2011 roku przystań w Czarnkowie została uhonorowana Nagrodą Przyjaznego Brzegu PTTK.

Foto: materiały CTW PTTK, Marek Słodownik