W latach 1987–1990 był rektorem Politechniki Gdańskiej. Absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Gdańskiej, w specjalności konstrukcje stalowe i żelbetowe. Po ukończeniu studiów I stopnia otrzymał nakaz pracy do Biura Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku, gdzie zajmował się projektowaniem mostów. W 1956 ukończył studia II stopnia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej. Kolejny nakaz pracy otrzymał do Biura Projektów Transportu Drogowego i Lotniczego w Gdańsku – od 1957 Biura Projektów Budownictwa Komunikacyjnego, gdzie pełnił funkcje kierownika pracowni architektoniczno-konstrukcyjnej oraz działu budowlanego. Równocześnie zaocznie studiował na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej, ale studia przerwał po III roku. Od listopada 1960 zatrudniony w Zakładzie Fundamentowania Politechniki Gdańskiej, gdzie zajmował się badaniami na potrzeby stoczni w Gdyni oraz opracowywaniem ekspertyz i opinii technicznych. W 1964 uzyskał stopień doktora nauk technicznych; tematem jego rozprawy doktorskiej były Analizy stateczności grodzi o podwójnej, zapuszczanej ściance szczelnej w świetle badań w skali naturalnej i na modelach. W latach 1966–1967 odbył staż w Duńskim Instytucie Geotechniki. Na podstawie wyników realizowanych tam badań przygotował pracę habilitacyjną (stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1968). Od 1 września 1969 został pracownikiem dydaktycznym Politechniki Gdańskiej. Do emerytury pełnił funkcję kierownika Zespołu (później: Katedry) Budownictwa Morskiego na Wydziale Budownictwa Wodnego i Inżynierii Środowiska. W 1980 uzyskał tytuł prof. nadzwyczajnego, w 1985 – prof. zwyczajnego. W latach 1981–1984 pełnił funkcję prorektora ds. organizacyjnych i I zastępcą rektora; w latach 1987–1990 był rektorem Politechniki Gdańskiej.

W latach 1989–1990 członek Europejskiej Konferencji Rektorów, a w latach 1990–2000 był członkiem Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Uniwersytetów. Jego działalność naukowa związana była z morskimi budowlami hydrotechnicznymi. W latach 1964–1977 pełnił funkcje projektanta, kierownika inwestycji i nadzoru doku w stoczni w Gdyni. W latach 1980–2004 ekspert Organizacji Narodów Zjednoczonych i Międzynarodowej Organizacji Morskiej, projektant, konsultant i nadzorujący morskich budowli stoczniowych w Turcji, Indonezji, Iranie, na Kubie i na Seszelach. Od 1993 był członkiem Akademii Nauk Inżynieryjnych Federacji Rosyjskiej, od 1999 Akademii Transportu Ukrainy, w 2005 został członkiem Akademii Inżynierskiej w Polsce. Zmarł w Gdańsku 22 października 2017 r.

fot. Marek Słodownik (prawa zastrzeżone).