104 lata temu, 8 grudnia 1920 roku, rozpoczęto naukę w Państwowej Szkole Morskiej w Tczewie.
Pierwszy rocznik, z 58 słuchaczami, rozpoczął naukę w trudnych warunkach. Kadetów szkolono według programów będących rozwinięciem programów angielskich (Marine School) oraz francuskich (Ecole d’Hydrographie). Skorzystano również z wzorców rosyjskich, tworząc część programów nauczania w oparciu o Szkołę Handlu Morskiego w Odessie. Najwięcej sporów wywoływała konfiguracja programu nauczania nowej szkoły dla marynarzy. Ostatecznie zdecydowano o kształceniu nie tylko w zakresie przedmiotów zawodowych, ale także ogólnych, co miało przyczynić się do zwiększenia zainteresowania potencjalnych słuchaczy.

W ramach programu nauczania na wydziale nawigacyjnym słuchacze Państwowej Szkoły Morskiej w Tczewie mieli następujące przedmioty zawodowe: astronawigacja, nawigacja, dewiacja, geometria morska, pilotaż, praktyka morska, budowa statku, oceanografia, geografia handlowa, prawo morskie, mechanizmy okrętowe, dokumenty okrętowe, elektrotechnika, towaroznawstwo. Zakres przedmiotów ogólnych obejmował: języki angielski i niemiecki, literaturę, historię, geometrię analityczną, trygonometrię płaską i sferyczną, różniczki i całki, termodynamikę, naukę o cieple i elektryczności oraz religię.

Szkoła Morska w Tczewie ma za zadanie nie tylko nauczać, ale i wychowywać przyszłego marynarza polskiego, bo aczkolwiek bardzo jest ceniony marynarz-praktyk, tak zwany wilk morski, którego wychowuje samo życie morskie dostatecznie rozwinięte na zachodzie, to jednak w Polsce dopełniać go jeszcze powinien marynarz o głębokiem podłożu teoretycznem, orientującym się w świecie handlowo-morskim, zdolny do notowania międzynarodowych stosunków w handlu morskim, zdolny do pracy hydrograficznej, agent naszych konsulów, i co najważniejsza, godny reprezentant narodu naszego w krajach obcych. Również zadaniem tej pierwszej Szkoły w Polsce powinno być wykorzystanie odpowiednich cech narodu polskiego dla udoskonalenia mającego się dopiero skrystalizować typu marynarza polskiego. Antoni Garnuszewski, „Szkoła morska w Tczewie i jej zadania”, „Żeglarz Polski1923,



