11 lat temu, 20 kwietnia 2013 roku, w wieku 64 lat zmarł nagle Magnuss Olsson, sześciokrotny uczestnik regat Whitbread Race/ Volvo Ocean Race w latach 1985-2009.
Urodził się 4 stycznia 1949 roku na przedmieściach Sztokholmu, startował w klasach OK. Dinghy i 505, w której był trzykrotnym mistrzem Szwecji. Po starcie w ekipie szwedzkiej w Pucharze Ameryki w 1976 roku przesiadł się na pokłady jachtów oceanicznych i aż sześć razy brał udział w najstarszych regatach wokółziemskich. W latach 2012-13 był trenerem zespołu kobiecego SCA. Magnus urodził się w 1949 roku w Sztokholmie i od dziecka ciągnęło go na wodę. Żeglował w klasie OK. Dinghy, ale sukcesy odniósł w klasie 505. Trzykrotny tytuł mistrza kraju zwrócił uwagę trenerów szukających załogi do zespołu Sverige przygotowującego się do eliminacji regat o Puchar Ameryki w 1976 roku. Sukcesu nie było, a Magnus zainteresował się regatami morskimi. Startował w lokalnych imprezach i chociaż niegdy nie był skipperem, to chętnie włączano go w działania zespołów, ponieważ miał niezwykły talent organizacyjny. W regatach Whitbread Round the World Race po raz pierwszy wystartował w 1985 roku na jachcie „Drum” dowodzonym przez Skipa Novaka. To była dobra szkoła żeglarstwa choć załoga zajęła dopiero 8 miejsce w stawce. Magnus trafił na pokład nieco przypadkiem, ale żegluga oceaniczna wciągnęła go całkowicie. Cztery lata później startował na jachcie „The Card”, zajmując 4 miejsce w klasie Maxi, a świat żeglarski obiegły zdjęcia Magnussa z portów etapowych, w których witał swego nowonarodzonego syna. Cztery lata później Magnus został członkiem załogi „Intrum Justitia”, a oprócz obowiązków oficera pełnił także funkcję szefa przygotowań. Pracy do wykonania miał ogrom, ale podołał wszystkiemu, a międzynarodowa załoga została zapamiętana wówczas z fantastycznych rekordów prędkości. Ostatecznie jacht zajął 2 miejsce w klasie. Rok 1997 przyniósł kolejny start w regatach, tym razem na jachcie „EF Language”. Początkowo Magnus miał być skipperem, ale zaangażowanie najpierw Lawrie Smitha, a później, w jego miejsce, Paula Cayarda pokazało, że w tej roli nie wystąpi. Jako oficer wachtowy dokonywał cudów na trasie, a jacht zwyciężył w dwóch etapach. Ostatecznie międzynarodowa załoga zwyciężyła w regatach, a na mecie Magnus był chyba najszczęśliwszym z ludzi.
Na jacht „Assa Abloy” w 2001 roku trafił jako najstarszy uczestnik tamtych regat. W w wieku 52 lat wciąż miał ochotę na ściganie, a na pokładzie pełnił rolę stratega i sternika. W roli sternika wystąpili wówczas Roy Hainer i Neal Mc Donald, a regaty zostały przez Magnusa zapamiętane głownie poprzez zwycięstwo w etapie z Sydney do Hobart. Ostatecznie jednak załoga zajęła 2 miejsce w klasyfikacji ulegając jachtowi „Illbruck”. Kiedy wydawało się, że to był ostatni styart w tych regatach, Magnus zaskoczył wszystkich pojawiając się na pokładzie jachtu „Ericsson 3” w roku 2008. Startował wówczas jako skipper załogi międzynarodowej, ale jego ekipa była zaledwie wsparciem dla załogi drugiego jachtu szwedzkiego giganta, kierowanej przez Torbena Graela. Mimo gorszych warunków udało mu się dopłynąć na 4 miejscu. W kolejnych regatach miał wystąpić jako trener kobiecego zespołu Team SCA. Ekipa trenował ponad 2 lata na Wyspach Kanaryjskich eliminując kolejne kandydatki. Magnus zmarł nagle z powodu rozległego udaru mózgu.
fot. Marek Słodownik (prawa zastrzeżone)